Huzurevlerinden alışveriş merkezlerine; COVID-19 salgını sırasında tesis yönetimi, bu halk sağlığı krizinin yönetilmesinde hayati bir öneme sahip olmuştur. COVID-19 mücadelesi sırasında mükemmel bir tesis yönetimi yürütmenin bunaltıcı ve zorlu olduğuna şüphe yok. Ancak tesisler -ve dolayısıyla tesis yöneticileri- virüsün yayılmasını yavaşlatmak ve nihayetinde durdurmak için çok önemli bir rol oynamaktadır.
Temmuz 2020 itibariyle, Avrupa veya Yeni Zelanda gibi dünyanın bazı bölgeleri, sert karantinaların ardından yavaş yavaş her zamanki günlük dönmeye başladı. Karantinadan çıkan milyonlarca insan farklı tesislere ihtiyaçları var. Ancak pandemi de henüz bitmediği için; tesis yöneticilerinin halk sağlığına öncelik vermede, değişime yanıt vermede her zamankinden daha büyük bir sorumluluğu var.
Her tesisin ihtiyaçları benzersizdir. Bu ihtiyaçlar da fiziksel alana, personele, nüfusa, operasyonlara, diğer kaynaklara ve koşullara bağlıdır. Ancak; aşağıdaki dört operasyonel husus, tesis yöneticilerinin çalışanlarına ve topluluklarına daha iyi hizmet vermelerine yardımcı olabilir.
Yüksek Kullanımlı Ortak Alanları Koruyun
Faaliyet alanları ne olursa olsun; COVID-19 salgını sırasında tesis yönetiminin en büyük önceliği maksimum hijyen standartlarına uymaktır.
Şimdiye kadar, konaklamadan ulaşıma veya sağlık hizmetlerine kadar birçok sektör, bazı hijyen ve temizlik yönergelerini detaylandıran “Güvenli Kalın” girişimlerini başlattı. Bu nedenle; tesis yöneticileri, ilgili ticaret ve endüstri yetkililerinin tavsiyelerine uymalıdır.
Tesis yöneticileri, tüm yüzeyleri dezenfekte etmeye ve yeterli havalandırma sağlamaya ek olarak “temassız” bölgeler oluşturmayı düşünebilir.
Bununla birlikte, temas minimuma indirilse bile; her tesiste yeterli el dezenfektanı istasyonu bulunmalı ve gerektiğinde yüz maskeleri kullanılmalıdır.
İnsan Akışını Tasarlamak
Tesis yöneticileri, insanların tesisle etkileşimini dikkatli bir şekilde planlayıp, tasarlayarak; en aza indirilmiş temas, hatta “temassız” bölgeler elde edebilirler. Bunu yapabilmek için, tesislerinin işlevlerini ve sunulan hizmetleri dikkate almaları gerekir.
Örneğin; müşteriler veya halk tesise geldiğinde; temassız kapılar gibi teknolojiler aracılığıyla girişleri kolaylaştırılabilir. Kişiler, yüz tanıma ile etkinleştirilen akıllı asansörleri kullanarak, binaların içinde hareket edebilirler.
Tesis yöneticileri, her binanın fiziksel sınırlarını anlamalı ve her oda için maksimum kapasite belirlemelidir. Bu sayede, sosyal mesafe kurallarına sıkı sıkıya bağlı bir insan akışı tasarlayabilirler.
Bunu başarmak için; fiziksel sınırlayıcıların yanı sıra insanları sayan ve alımı sınırlayan dijital geçiş çözümlerini kullanabilirler.
Personel Yönetimini Optimize Etme
Çalışanlar, COVID-19 salgını sırasında tesis yönetiminin temel kaynağıdır. Tesisin doğası izin veriyorsa, yöneticiler; personelin yoğunluğunu azaltmalı ve aralarındaki boşluğu artırarak, sosyal mesafeyi teşvik etmelidir.
Tesis yöneticileri, çalışanların devamsızlığı için hazırlanmalı ve bunu planlamalıdır. COVID-19 yükünü hafifleten ülkelerde milyonlarca insan işe geri döndü; ancak dünyanın birçok bölgesi “ikinci dalga” ile karşı karşıya. Bu nedenle, ilgili tüm kişileri ve bilgileri içeren ve tüm personel tarafından erişilebilir, kapsamlı bir acil durum planı oluşturulmalıdır.
Sağlık ve Hijyene Uzun Vadeli Taahhüt
Diğer birçok halk sağlığı sorunu gibi; COVID-19 salgınının da kontrol altına alınması an meselesi. Bununla birlikte, COVID-19 önemli bir endişe kaynağı olmaktan çıktığında bile; her zaman, başka potansiyel sağlık riskleri ve tehlikeleri olacaktır.
Bu nedenle, her tesisin sağlık ve hijyende mükemmelliği taahhüt ederek; uzun vadeli bir vizyona sahip olması gerekir. Bu alanlara yatırım yapmak için de olası kesinti sürelerini kullanmaları önemlidir. Düzenli iyileştirmeler ve denetimler, tesislere sunulan insan kaynaklarını optimize eder. Son teknolojilerden yararlanmak da bu taahhüdü dinamik tutacaktır.
COVID-19 pandemisi ile ilgili tıbbi araştırmalar ve yeni düzenlemeler hızla gelişmeye devam ediyor. Dolayısıyla, yöneticiler de bu konuda bilgi sahibi olmalı; yerel, ulusal tesis yönetimi gereksinimleri ve yönergeleri konusunda güncel kalmalıdır.
